Η ανισορροπια των σχεσεων ειναι το δυσκολοτερο μερος της αποδοχης και της συνειδητοποιησης.Δεν υπαρχει πλεον τροπος κατανοησης, ουτε παραδοχης.Ολα βαδιζουν σ ενα δρομο με οδυνηρη σημανση,με βαναυσες ειδοποιησεις και με κυνικες προειδοποιησεις.Καθε στροφη κρυβει πισω της την εκπληξη και την απογοητευση.Καθε παρακαμψη αποδεικνυεται ανωφελη και ανεπαρκης.Καθε σταθμος στοχευει στο να αποδειξει την πλαστοτητα και την ψευτικη δομη των οσων ζησαμε.
Ξερω πως οι χαρουμενες καρδιες θα θεωρησουν και παλι οτι παραλογιζομαι και εμπιπτω στους αστοχους μελαγχολικους στοχασμους μου,ομως τα γεγονοτα καθημερινως ερχονται να επιβεβαιωσουν πανηγυρικα την αληθεια των λογων μου και την πραγματικοτητα των φοβων μου.
Τελικα δεν μενει κατι αλλο απ το να δεχτω και γω σαν μοναδικη αληθεια το ψεμμα και την υποκρισια των οσων στο παρελθον πιστεψα και ασπαστηκα,των οσων επενδυσα και αγαπησα,των οσων ματαιως προσπαθησα να μετατρεψω σε μελλον.

Παρατηρω και αφαιρω οσα υποσχονται κι οσα δεν εκπληρωνουν.
Στροβιλιζομαι σε σκεψεις που αγωνιουν για το αυριο,σε μαχες που δεν αμφιβαλλουν για την ηττα τους,σε πεδια που το δικαιωμα εχει αντικατασταθει απ την αναγκη.Αφηνομαι σε χερια πουναι δεσμια σε εξωγενεις παραγοντες,σε χερια που δεν εχουν την ικανοτητα της αφης.
Ολα οσα στιγμιαια μοιαζουν να εμφανιζονται χανονται το ιδιο στιγμιαια
σαν απο μια μαγικη πραξη.Αναιρω σε μονιμη βαση καθως ταυτοχρονα καταληγω σε συμπερασματα..........
Εξω παρ ολα αυτα η ζωη συνεχιζει να μετατρεπεται σε αγευστες φλοιδες πορτοκαλιου,κανοντας τις μερες νυχτες και τις νυχτες μερες................

Μερες καλυτερες θαρθουν
το λεει το ενστικτο μου,
αυτο το κατι μεσα μου το εντελως δικο μου.
Χαραζουνε τα προσωπα
τα βλεμματα γλυκαινουν,
γιατι ταλαιπωρηθηκα και τωρα το μαθαινουν.
Κι αυτοι που με πληγωσανε καθως το φως τελειωνει,
αισθανονται την μοναξια που τωρα τους κυκλωνει......

Running over the same old ground,what have we found?
The same old fears WISH YOU WERE HERE.......

I was doing time in the universal mind,i was feeling fine.
I was turning keys, i was setting people free,i was doing all right.
Now i m so alone,just looking for a home in every place i see
i m a freedom man,i m a freedom man, thats how lucky i am.......

Η αναρτηση μιας νεας ορασης τεχνητα γονιμοποιημενης, θα αποτελεσει την αρχη μιας καινουργιας οπτικης γωνιας που θα βασιζεται στην παρεμβαση εξωτερικων δυναμεων και κατα συνεπεια θα ακολουθησει μια πορεια εντελως διαφορετικη απ οτι μεχρι τωρα ξεραμε.
Οι κορες θα διασταλλουν ξανα ανγνωριζοντας εκ νεου τις καινουργιες φωτεινες εικονες που ο χρονος και η παθηση ειχαν φροντισει να εξαλειψουν μερικως.Ο αμφιβληστροειδης με το ειδωλο θα αρχισουν μια καινουργια σχεση ανατρεποντας και απορριπτοντας οτι μεχρι τωρα τους βαρυνε.Και μεσα απ το λαμπρο φως θα αναγεννηθουν οι ινες και τα οπτικα νευρα,θα εστιασουν οι φακοι και θα προσανατολιστουν οι χαμενοι αντικατοπτρισμοι που νοσουσαν τοσα χρονια και εκλειναν μεσα τους το σκοταδι και τις σκιες σε μια προσπαθεια να ισοζυγισουν την εσωτερικη πικρα και το ερεβος της ψυχης.
In hope we trust..............

Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation

Its the dark hours of the soul
when the nightmares take their roll
when the shadows come to mock
against the ticking of the clock
when the demons of the night
come like vultures for their bite
in the dark hours of the soul
when the nightmares take their roll.......

Ευτυχως πουχα φυλαξει ενα ονειρο............

If you should go skating on the thin ice of modern life
Dragging behind you the silent reproach of a million tear-stained eyes
Dont be surprised when a crack in the ice appears under your feet
You slip out of your depth and out of your mind with your fear flowing out behind you as you claw the thin ice.....

Cells constitution damage..........
Τα ματια ειναι τα γεννητικα οργανα της αντιληψης.Εχουν υφαρπαξει την εξουσια των αλλων αισθησεων.Το σωμα γινεται ενας λεπτος αδεξιος μισχος για να βοηθησει τα ματια στις περιπολιες τους.Τα ματια ειναι θεος και κοσμος,εχουν τον δικο τους ισημερινο.........

Αλλαζουν οι ζωες των ανθρωπων και γινονται ξενες και αγνωστες.Γινονται μικρες και απογοητευσιμες,γινονται κλειστες πορτες και αγνωστοι δρομοι,γινονται μοναξια.
Αλλαζουν οι ζωες μας και γινονται αλλες,αφηρημενες και ακρωτηριασμενες,γινονται σκληρες και αλαλες,γινονται μοναξια.
Αλλαζουν οι ζωες γυρω μας και γινονται φτηνες και καταναλωσιμες,γινονται
αποτυχημενες προσπαθειες να ξαναγινουν οπως πριν,γινονται μοναξια.
Κι οταν εισβαλλει κανεις στην μοναξια και στην απομονωση,διαπιστωνει πως μερος της ειναι κι αυτος,πως κι αυτος εχει μεριδιο και κληρονομια,πως κι αυτος ειναι μοναξια,και τρομαζει,και φοβαται,και κρυβεται πιο βαθεια στην ησυχια και στην απομονωση του.
Αλλαζουν οι ζωες αλλαζουν και κανεις μας δεν το καταλαβαινει,ολοι το εκλαμβανουν ως εξελιξη και ως καλυτερευση,κι αυτες αλλαζουν και γινονται αλλες,μικρες και αγνωστες,γινονται ΜΟΝΑΞΙΑ.

Το χθες και το σημερα πολλες φορες δημιουργουν την εντυπωση ενος ενιαιου ομοιομορφου κραματος που δυσκολευεται να ξεχωρισει, σε βαθμο που η μνημη να μπερδευει τα ερεθισματα και να φτανει σε κατασταση black-out.Δεν διωχνουμε τους ανθρωπους που αγαπαμε απο διπλα μας καθε φορα που θελουμε να πραγματοποιησουμε αλλαγες στην ζωη μας.Οι αλλαγες γινονται μαζυ και μεσω αυτων.Στην πολυπλοκη πορεια η συναντηση με το αδυνατο ειναι μια ακομα προκληση για την αντιμετωπιση του.Η ανευ ορων εγκαταλειψη και η εγωιστικη αδιαφορια ειναι χαρακτηριστικο των αδυνατων και οχι των αποφασιστικων,καλυτερα ανασταλτικος και παρων παρα αποφασιστικος και απων.....

Και περπατω.... εκκενωνοντας ανα τακτα χρονικα διαστηματα τα φορτια της μνημης που συσσωρευονται στον εγκεφαλο δημιουργωντας κρισεις πανικου και συγχυσης.Οι αποφασεις που λαμβανονται κατα την διαρκεια της μερας αναιρουνται στην διαρκεια της νυχτας και αντιστροφως.
Η ψυχοφθορα αυτη διαδικασια ευνοει την δημιουργια χρονικων κενων αναμεσα στο πριν και το τωρα,με αποτελεσμα να διαστρεβλωνεται η κριση,να ενοχοποιουνται οι πραξεις και να αποσταθεροποιουνται οι ισορροπιες.Δεν ξερω αν πρεπει να δεχθω ως γεγονος αυτην την καθημερινοτητα η πρεπει να προσπαθω κατ επαναληψη να επαναπροσανατολισω την πυξιδα της ψυχικης μου ευσταθειας.Ο χρονος θα αποδειξει το ορθον των αποφασεων.......

.....και σμιγουν και χωριζουν οι ανθρωποι και δεν παιρνει τιποτα ο ενας απ τον αλλον,γιατι ο ερωτας ειναι ο πιο δυσκολος δρομος για να γνωριστουν,κι οποιος δεν εχει την δυναμη φευγει μακρια.......

Και ο καιρος κυλα,και οι σκεψεις διαμορφωνονται,και οι συνεπειες αρχιζουν να εμφανιζονται δειλα δειλα στον θολο οριζοντα του χειμωνα.
Κανεις δεν ειναι ακομα ετοιμος,κανεις δεν μπορει να ξερει,κανεις δεν καταλαβαινει το πως και το ποτε αλλα ουτε και το γιατι.Καθε μερα φερνει κι αλλες αποφασεις που η επομενη τις αλλαζει.Αλλοτε ευγνωμονεις κι αλλοτε βλαστημας,αλλοτε πονας κι αλλοτε χαιρεσαι, ομως το αποτελεσμα παραμενει το ιδιο.Η ζωη αλλαζει μονο οσα της επιτρεπουμε να αλλαξει κι οσοι πιστευουν οτι δεν ειναι ετσι μενουν επ αοριστον δεσμευμενοι σε μια πλανη που θα ταλανιζει την ψυχη και το μυαλο τους μεχρι να αποδειχθει το αυτονοητο.Κριμα που τα ονειρα μας παραμενουν ονειρα,εμεις δεν σταθηκαμε ικανοι να τα κανουμε πραξεις,τα υπολοιπα ειναι φτηνες δικαιολογιες και εφηβικες εγωιστικες μπουρδες........

Αργα την νυχτα οταν οι προσωπικοι δαιμονες εφορμουν συγκρουομενοι ο ενας με τον αλλο σε μια αδιεξοδη προσπαθεια να φτασουν πρωτοι στα βαθη της ψυχης και να διαταραξουν με τις φωνες τους την φαινομενικη ηρεμια και γαληνη.
Αργα την νυχτα οταν οι φωνες απο το παρελθον πλημμυριζουν την καμαρα και σκεπαζουν με την ηχω τους καθε αλλο ηχο.
Αργα την νυχτα οταν η μοναξια σαν εργοστασιακη πρεσσα συμπιεζει σκεψεις,συνειρμους και συμπερασματα μετατρεποντας τα σε συμπαγες κραμα που κατω απ το βαρος του κυρτωνει καθε αντοχη.
Αργα την νυχτα οταν η μνημη δημιουργει κενα και συμπληρωνει αυθαιρετα οπως εκεινη νομιζει την αδεια πλευρα του κρεβατιου.
Αργα την νυχτα οταν το σωμα κουρασμενο γερνει αργα στο πλαι και αφηρημενο απ την οδυνη απλωνει τα χερια να αγκαλιασει την απουσια.
Αργα την νυχτα οταν τα ονειρα πλαθουν εφιαλτες και οι εφιαλτες φερνουν την χαραυγη ενω ακομα τα αστρα λαμπουν στον ουρανο,αργα την νυχτα..........

Χιλιαδες μνημες και χρωματα που στροβιλιζονται στα ακινητα αιγαιοπελαγιτικα νερα.Η αβεβαιοτητα της στιγμης ευκολα μπορει να μετατραπει σε μελλοντικους συνειρμους,αντιποδας σ ενα παρον που συνθλιβεται κατω απ το βαρος της αποτυχιας και της εγκαταλειψης.
Ολα παραμενουν σιωπηλα σε μια στημενη προσπαθεια να δεχτουμε το γεγονος και να προσποιηθουμε πως ετσι ειναι το σωστο και ετσι θα πορευθουμε.Και οπως χιλιαδες αλλοι πριν απο μας πεφτουμε και μεις στην παγιδα,στην ιδια παγιδα που θελει να δειχνουμε καλυτεροι,ανεξαρτητοι,απεγκλωβισμενοι και χειραφετημενοι.Ομως στην πραγματικοτητα χορταινουμε για μιαν ακομη φορα την πεινα του εγωισμου μας, παραβλεποντας το βαρος της μοναξιας που προκειται να φορτωθουμε στους ωμους, αδιαφορωντας για τις κρυες χειμωνιατικες νυχτες και τα μοναχικα δειλινα που η ψυχη θα πλαναται σαν αρπακτικο διαγραφοντας κυκλους στον αερα,αψηφωντας ολα εκεινα που μεσα στην ενταση της στιγμης φαινονται ευκολα και απλα,φαινονται αλλα δεν ειναι.

Η ζωη μετατρεπεται αργα αλλα σταθερα αφηνοντας την γευση του στυφου σ οσα χειλη εχουν την δυνατοτητα να το καταλαβουν.Τα υπολοιπα ειναι αχρωμες εικονες και αγευστες μπουκιες στα ματια και στο στομα εκεινων που εθελοτυφλουν και αγνοουν την πραγματικοτητα.........
Χρονια πολλα.....16/9/1963-16/9/2008....

Βηματα μνημης που δρασκελιζουν κρυφα την κλειδωμενη πορτα του νου και επαναφερουν στο προσκηνιο οσα το μυαλο προσπαθησε σκληρα για να απομακρυνει.
Κινησεις και πραξεις της καθημερινοτητας που τωρα αποκτουν ιδιαιτερη σημασια καθως πυροδοτουν το βραδυκαυστο φυτιλι της οδυνης για οτι ξαφνικα χαθηκε και μετατραπηκε σε παρελθον.
Οι ανυποπτοι θεατες του δραματος συντελουν με τον τροπο τους στην επιμηκυνση αυτης της καταστασης, που ισως τελικα μετατρεψει το μυαλο σ εναν καλο αγωγο του πονου με μηδενικες τις πιθανοτητες να επανελθει στην προηγουμενη του μορφη.
Αναποδα πεδια,αντιστροφες μετρησεις,αντιξοες συνθηκες και ανυπαρκτες ελπιδες για μελλοντικη συγχωνευση της πραγματικοτητας με την απωλεια του παρελθοντος.
Συνοδευω την ζωη και σαν παρατηρητης σημειωνω τις αλλαγες που ομως δεν καταφερνουν να γινουν και εντος μου.Με μια λεξη εξαπατω τον εαυτο μου και προσποιουμαι πως αυτο δεν συμβαινει σε μενα.....ποσο θλιβερο πραγματικα να διαπιστωνεις πως πεφτεις θυμα μιας απατης που δημιουργειται με γνωμονα την ιδια την απατη και εφαρμοζεται εξ αιτιας αυτης.