Καθε νυχτα ο δρομος που οδηγει στην ληθη κλειδωνει τις πορτες του αφηνοντας με αντιμετωπο με τις μνημες που πολιορκουν το μυαλο.
Καθε νυχτα η πορεια προς την λυτρωση γινεται ακομα πιο δυσκολη προξενωντας μου περισσοτερες και οδυνηροτερα ανεπουλωτες πληγες.
Καθε νυχτα που περναει παντα εδω.....
Καθε νυχτα τα φαντασματα των αναμνησεων ζωντανευουν γυρω μου χωρις το παραμικρο ιχνος συμπαθειας και συμπονιας.
Καθε νυχτα οπως ολες τις νυχτες παραμενω απραγος και αγρυπνος ενω γιγαντωνονται μεσα μου οι φωνες του παρελθοντος.
Καθε νυχτα αναπολω την αυγη και εναποθετω τις ελπιδες μου στην αφιξη της.
Και καθως οι νυχτες κυλουν,ο χρονος λιγοστευει,οι δυναμεις εξαντλουνται,το κορμι κουραζεται και η ζωη περναει,κι οσα εμοιαζαν καποτε μελλοντικα τωρα εχουν γινει παρον και δυσκολα μπορουν να αλλαξουν.
Καθε νυχτα εδω στην ιδια παντα θεση,με την ιδια παντα προσμονη της αυγης..........

Σκυθρωπος ανακαλυπτω την αναιτια υπαρξη ολων οσων με περιτριγυριζουν και γεμιζουν την ζωη μου με δεκαδες αιτιες και λογους να νιωθω μιζερα και ενοχα.Στο στοχαστρο τους βρισκεται η συναισθηματικη μου υφη,ο ψυχισμος και η ψυχολογια μου,η υπαρξη μου σαν ελευθερη οντοτητα.
Και ειμαι εγω αυτος που τρεφει με τους φοβους του την δικη τους πεινα να εξοντωνουν οτιδηποτε στεκεται εμποδιο στους στοχους τους και κατα συνεπεια οτιδηποτε ικανοποιει εμενα.
Λαθος,δικο μου λαθος που δεν θα επαναλαβω ποτε ξανα........

"Τι μ ωφελουν οι ανοιξες κι οι ομορφιες του κοσμου

αφου ο κοσμος χανεται αξαφνα απο εμπρος μου..."

Μ.Βαμβακαρης