Αποσιωπωντας οσα η καρδια επιτασσει,ευνουχιζοντας οσα το συναισθημα επιφερει
και φιμωνοντας οσα η ψυχη λαχταρα, απλως καταφερνεις να ζεις κατω απο ενα
καθεστως απολυτης αδιαφοριας, οπου τιποτα δεν εχει ουσιαστικη ροη και εξελιξη,και
οπου κανεις δεν μπορει να μετατρεψει την απογοητευση σου σε ικανοποιηση.
Ασχετως των αιτιων που σε βαζουν σ αυτην την διαδικασια, το αποτελεσμα δεν θαναι
ποτε αυτο που επιδιωκεις λειτουργωντας τοιουτοτροπως, εν αντιθεση θα διαιωνιζεται
εντος σου η αναγκη να εκφρασεις στο μεγιστο βαθμο οσα με τον χρονο πολλαπλασιαζονται και γιγαντωνονται,οσα με το χρονο ριζωνουν βαθεια στην ψυχη σου.
Καθε ψευδης παρουσιαση πως ολα ειναι ενταξει και πως ξεπεραστηκαν, θαναι μια ακομα
φαρσα του συνειδητου απεναντι στην πραγματικοτητα του υποσυνειδητου.
Κανενα αιωνιο δικαστηριο δεν θα σε συγχωρεσει που λησμονησες,που εγκατελειψες,που
αφεθηκες στην ληθη και στην πλαστη προβολη πως ολα αλλαξαν και δεν υποφερουν πια.
Καμια δικαιολογια δεν θα ευσταθει οταν ο καιρος θα ζητησει το αντιτιμο του για οσα χαθηκαν και καμια επιγεια δυναμη δεν θαχει την ικανοτητα να σε ανασυρει απ τον μυχο
που θαχεις εγκλωβιστει..................ειθε να μην βρεθεις ποτε εκει.............