Βηματα μνημης που δρασκελιζουν κρυφα την κλειδωμενη πορτα του νου και επαναφερουν στο προσκηνιο οσα το μυαλο προσπαθησε σκληρα για να απομακρυνει.
Κινησεις και πραξεις της καθημερινοτητας που τωρα αποκτουν ιδιαιτερη σημασια καθως πυροδοτουν το βραδυκαυστο φυτιλι της οδυνης για οτι ξαφνικα χαθηκε και μετατραπηκε σε παρελθον.
Οι ανυποπτοι θεατες του δραματος συντελουν με τον τροπο τους στην επιμηκυνση αυτης της καταστασης, που ισως τελικα μετατρεψει το μυαλο σ εναν καλο αγωγο του πονου με μηδενικες τις πιθανοτητες να επανελθει στην προηγουμενη του μορφη.
Αναποδα πεδια,αντιστροφες μετρησεις,αντιξοες συνθηκες και ανυπαρκτες ελπιδες για μελλοντικη συγχωνευση της πραγματικοτητας με την απωλεια του παρελθοντος.
Συνοδευω την ζωη και σαν παρατηρητης σημειωνω τις αλλαγες που ομως δεν καταφερνουν να γινουν και εντος μου.Με μια λεξη εξαπατω τον εαυτο μου και προσποιουμαι πως αυτο δεν συμβαινει σε μενα.....ποσο θλιβερο πραγματικα να διαπιστωνεις πως πεφτεις θυμα μιας απατης που δημιουργειται με γνωμονα την ιδια την απατη και εφαρμοζεται εξ αιτιας αυτης.