Αλλοτινες εποχες,οταν η ζωη δεν σερνοταν ανημπορη
στα πεζοδρομια της Ομονοιας,στις οθονες των τηλεορασεων,στα μηχανηματα αναληψεως των τραπεζων,στα πλακοστρωτα του Ψυρρη,στις ουρες μπροστα στις εισοδους των πολυκαταστηματων,στις εκθαμβωτικες πολυκατοικιες και στα υπογεια γκαραζ των πολυκινηματογραφων,στα πολυτελη τζιπ
και στα γρηγορα χαμηλωμενα,στις προκλητικες βιτρινες και στα ψαγμενα ρεστοραν.
Οταν η ζωη αρνιοταν να στριμωχτει και να ξεφτυλι-
στει,αρνιοταν να μετατραπει απλως σε επιβιωση.Αλ-
λοτινες εποχες που χαθηκαν και πανε...........

Νυχτα απροσμενα σιωπηλη και γαληνια.Μικρες ανταυγειες φωτος σκορπιες στον αιθριο ουρανο.Η μνημη αρχιζει να φλερταρει με τις αναμνησεις συνεπεια του κενου που δημιουργηθηκε απ την ξαφνικη σιωπη.Εκεινη βυθιζεται στον υπνο τοσο γρηγορα που το φως στο κομοδινο ξεχαστηκε αναμμενο.Μικρα θαλασσια αλογακια συμβαδιζουν με τις αχτιδες απ τις φωτεινες επιγραφες.
Η ικανοτητα της δημιουργικης γραφης απαγχονιστηκε πισω απ τα λευκα τετραγωνακια του πληκτρολογιου.Η ενοραση στην μεταμεσονυχτια πολη σκεπαστηκε απ το θολο φως της επιπεδης οθονης.Κανεις δεν προσπαθησε να κρατησει ζωντανους τους τροπους που το μυαλο δεν θα παραδινοταν τοσο ανωδυνα και ευκολα στην απολυτη απενεργοποιηση του.
Τωρα τα δακτυλα αντικατασταθηκαν απ τα χειριστηρια.
Οι μνημες απ τους σκληρους δισκους.
Τα συναισθηματα απ τα νευματα και τα emotion.Και οι σωματικες επαφες απο τις webcam.
KANENA δικαστηριο δεν θα μας συγχωρεσει που ξεχασαμε την αυγη........

Στερνη μου σκεψη αφηνω κι οτι απομεινε απο μενα
στριφογυριζει σαν χαρτινος μυλος στον αγερα, στη σιωπη
κρυμμενα μενουνε για χρονια ονειρα φθαρμενα
οι νυχτες μας μεγαλωσαν δυναμωσε η βροχη.

Απατηλα μας κερδισαν κι εδωσαν πιστη ακυρη
σ οτι πιστεψαμε πως παντα μας ανηκει
ομως στην κριση τους υποθετικα καταδικοι
μενουμε αιωνια κι αθελητα, σερνοντας δεκανικι.

Στερνη μου σκεψη αφηνω κι οτι δεν ξοδεψα ως τωρα
γερνει ερειπιο στου χρονου την αποσταση, φθειρεται
η αντοχη μας παγιδευμενη στην θανασιμη αιωρα
που καθε νυχτα ενα με το νου μας γινεται.

Ας υποθεσουμε λοιπον κι ας ξεχαστουμε παλι
τι θα σημαινει αλλωστε ακομα μια ηττα
γρηγορα θαρθει ο καιρος να παρουν την σκυταλη
οσοι πιο πριν επιστεψαν,οσοι πιο πριν ποθησαν....

Ξημερωματα αλλαξες ανασα και πλευρο σαν να γυρευες να αποφυγεις το μοιραιο πυρετο.Μηχανηματα μετραγαν ανασες και σφυγμο κι απ τα ματια σου εσβηνε αργα το βλεμμα το ζεστο.

Ξημερωματα σηκωσες το χερι το δεξι και μου φανηκε οτι γυρευες και συ να φυγεις απο κει.Και μου φανηκε αδεια η ζωη μου και μιση και η ελπιδα μου ενα ερημο νησι που παει να βυθιστει.

Ξημερωματα αλλαξες ανασα και πλευρο σα να γυρευες να αποφυγεις το μοιραιο πυρετο.

Σε αγκαλιασα περασες το χερι στο λαιμο,ξημερωματα απ του πονου τον καημο σ ΑΝΤΙΟ παντοτινο....................10/7/05

Ο χρονος της συλληψης περασε ανελπιστα ταχυς.Τα μωρα μας βουβαθηκαν μπροστα στην ανεκπληρωτη υποσχεση.Τα ταξιδια και οι ξενοι τοποι μας μεταμορφωσαν πριν ακομα ολοκληρωτικα σχηματιστουμε.
Οι αποστασεις και ο χρονος επαληθευουν πως τιποτα δεν γεννηθηκε για να παραμεινει.
Ακομα στις γωνιες εχει μεινει λιγη σκονιτσα απ το ξετιναγμα των αναμνησεων.Ο γυρισμος ειναι επωδυνος γιατι ξεσκεπαζει την πραγματικοτητα που οσο κι αν θελουμε δεν μπορουμε να αποφυγουμε.
Στα χναρια που προ καιρου αφησαμε πατησαν αλλοι νεωτεροι,με καινουργια ονειρα,καινουργιες ελπιδες,καινουργιες ουτοπιες.
Εμεις απομειναμε μοναχοι-ο καθενας στο κοσμο του-τους κοιταζουμε και δακρυζουμε στην θυμηση μας.

'The hand that wrote this letter sweeps the pillow clean,so rest your head and read a treasured dream.
I m not quite sure what youre supposed to do,so i ll just write some love to you..'
fatheras...