Αλλοτινες εποχες,οταν η ζωη δεν σερνοταν ανημπορη
στα πεζοδρομια της Ομονοιας,στις οθονες των τηλεορασεων,στα μηχανηματα αναληψεως των τραπεζων,στα πλακοστρωτα του Ψυρρη,στις ουρες μπροστα στις εισοδους των πολυκαταστηματων,στις εκθαμβωτικες πολυκατοικιες και στα υπογεια γκαραζ των πολυκινηματογραφων,στα πολυτελη τζιπ
και στα γρηγορα χαμηλωμενα,στις προκλητικες βιτρινες και στα ψαγμενα ρεστοραν.
Οταν η ζωη αρνιοταν να στριμωχτει και να ξεφτυλι-
στει,αρνιοταν να μετατραπει απλως σε επιβιωση.Αλ-
λοτινες εποχες που χαθηκαν και πανε...........