Κι ολο ερχονται οι μερες και περνουν, σφραγιζοντας ανεξιτηλα σκεψεις,αποφασεις,πραξεις και θεωριες.Κι αφηνουν μια πικρη γευση στο στομα που μενει καιρο τωρα
βουβο,καταπληκτο απ τα γεγονοτα,μουδιασμενο απ τις εξελιξεις και στυφο απ τις διαπιστωσεις.
Η ζωη απ εξω περνα με ιλλιγιωδη ταχυτητα και εξατμιζει στο διαβα της ολα οσα η ψυχη θελησε να κρατησει δικα της και να ενστερνιστει ως πιστευω της.Ολα οσα αγαπησε και πιστεψε,ολα οσα εκλεισε μεσα της,ολα οσα μετετρεψε απο ξενα σε οικεια.
Κι ετσι μετουσιωθηκε το θερος σε παγετο και ο ηλιος σε καταιγιδα,φαινομενικα αναιτια αλλα στην πραγματικοτητα εχοντας σοβαρους λογους που η καθημερινοτητα δεν επετρεπε να γινουν αντιληπτοι.Κι ολο ταλαντευονται στην καρδια οι λεξεις που θελουν να γινουν ηχος και να δωσουν επιτελους φωνη στο βουβο και μουδιασμενο στομα,που θελουν να γινουν λογια που θα φανερωσουν επιτελους την αληθεια,που θα αποκαλυψουν οτι κρυβει
η εικονα που φτιαχτηκε προσεκτικα για να δωσει πλαστες εντυπωσεις,για να παραπλανησει την ζωη που περνα με ιλιγγιωδη ταχυτητα και εξατμιζει ολα οσα η ψυχη μετετρεψε απο ξενα σε οικεια....................