............

Έχουμε τα πάντα. Κάθε μέρα βλέπουμε χιλιάδες πράγματα, διαβάζουμε και ακούμε για άλλα τόσα και επιλέγουμε ορισμένα απο αυτά. Και κάθε μέρα που περνά βρισκόμαστε στο ίδιο ακριβώς σημείο που ήμαστε και χτες.
Πέσαμε με τα μούτρα στο σύνθημα του σήμερα και καταναλώνουμε με μανία. Αγοράζουμε το τζιν της λαμπερής επωνυμίας, τη ζώνη “που θα βγάλει μάτια”, το νέο κινητό “για να είναι της εποχής” και την τσάντα - επένδυση (!).
Την επομένη μέρα ξαναβυθιζόμαστε στο κενό μας. Και προσπαθούμε να αγοράσουμε το είναι μας.
Σέρνουμε από βιτρίνα σε βιτρίνα την τρέντι εικόνα μας και ψάχνουμε να αγοράσουμε αυτό που θα καλύψει την έμο ψυχή μας.
Θέλουμε να έχουμε αξία. Και ξέρουμε καλά πως να την αποκτήσουμε.
Οι γυναίκες από τα πέντε τους ονειρεύονται να γίνουν Μπάρμπι στη θέση της Μπάρμπι. Την ζηλεύουν για το σώμα, την ομορφιά, το αυτοκίνητο, το σπίτι με το τζιακούζι και τις πλαστικές της φίλες.
Αυτό είναι το σύνδρομο της Μπάρμπι: του πλαστικού Παράδεισου και των πλαστικών σχέσεων.
Είναι το ίδιο σύνδρομο που οδηγεί σήμερα κάθε γυναίκα να μη χάνει επεισόδιο του Sex and the City. Ο πλαστικός Κεν και οι πλαστικές φίλες απεκτησαν ονοματεπώνυμο:Mr Big, Μιράντα, Σαμάνθα και Σαρλότ.
Είναι το ίδιο σύνδρομο που έφερε και τις πλαστικές κάρτες.
Αγοράζω, αγοράζεις , αγοράζουμε - Δίνουμε και παίρνουμε αξία καθημερινά. Με πλαστικά χαμόγελα,πλαστικές σχέσεις, πλαστικές ανάγκες.
Ε, πως να το κάνουμε;
“Σ΄αυτό τον κόσμο που ζούμε τον σακάτικο, είθιστε να δολοφονούν το αληθινo...